Jacek Eliasz

Urodził się 8 czerwca 1965 r. w Zabrzu na Górnym Śląsku. Po ukończeniu nauki w szkole średniej (Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe), a następnie zdaniu egzaminów wstępnych na studia zagraniczne na Politechnice Warszawskiej, odbył w latach 1985 – 1990 jednolite studia magisterskie na Wydziale Techniki Pojazdów byłej Wyższej Szkoły Transportu i Komunikacji w Dreźnie (Hochschule für Verkehrswesen "F. List" Dresden). Studia te realizował jako stypendysta ówczesnego Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W latach 1986 – 1990 pełnił funkcję asystenta pomocniczego w Katedrze Klimatyzacji Pojazdów i Termodynamiki Technicznej, gdzie pod kierunkiem Prof. Alfreda Henatscha realizował prace naukowo- badawcze w zakresie termodynamiki technicznej, chłodnictwa oraz innowacyjnych metod klimatyzacji środków transportu.

Po ukończeniu studiów magisterskich podjął pracę w Katedrze Techniki Cieplnej ówczesnej Politechniki Szczecińskiej. Wkrótce potem powrócił ponownie do Drezna, gdzie w latach 1990 – 1996, jako stypendysta ówczesnego Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Niemieckiej Centrali Wymiany Akademickiej (DAAD - Deutscher Akademischer Austauschdienst) odbył stacjonarne studia doktoranckie. Pracę doktorską pt. "Ein Beitrag zur Bewertung einer abgasangetriebenen Kaltluft-Kältemaschine" („Ocena chłodziarki powietrznej napędzanej nadmiarem spalin silnika wysokoprężnego”) obronił w 1996 roku na Wydziale Mechanicznym Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie.

W lipcu 2003 r. obronił również na Wydziale Mechanicznym Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie rozprawę habilitacyjną pt. „Modell einer ganzheitlichen, energie- und umwelttechnischen Bewertung von Energietechnologien unter Verwendung des Begriffs des kritischen Prozesswertes" („Całościowa energetyczno-ekologiczna ocena technologii energetycznych, przy zastosowaniu pojęcia wartości krytycznej procesu”).

Po powrocie do kraju kontynuował pracę w Katedrze Techniki Cieplnej Politechniki Szczecińskiej, gdzie pod kierunkiem Prof. Władysława Nowaka i Prof. Romana Sobańskiego oraz we współpracy między innymi z Prof. Achimem Dittmannem, Prof. Jarosławem Mikielewiczem i Prof. Joachimem Zschernigiem realizował szereg zadań naukowo-badawczych głównie w obszarze termodynamiki technicznej oraz oceny efektywności energetycznej i środowiskowej technologii energetycznych. Od 2009 r. pełni funkcję Kierownika Katedry Eksploatacji Pojazdów Samochodowych oraz Kierownika Sekcji Zarządzania Energia i Środowiskiem na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie.

W 2017 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nauk technicznych.

Jest autorem i współautorem ponad 130 opracowań i publikacji naukowych (głównie w języku niemieckim i angielskim), a jego zainteresowania naukowe i aplikacyjne dotyczą m.in. gospodarki energetycznej; zarządzania energią i środowiskiem (w tym również „Carbon Management”), analizy cyklu życia technologii energetycznych, teorii i eksploatacji silników spalinowych oraz zagadnień związanych z równoważonym rozwojem w obszarze technologii energetycznych i środków transportu.

Profesor J. Eliasz był w latach 2003 – 2006 kierownikiem projektu badawczego KBN nr 4T10B 006 25 nt. „Całościowa energetyczno-ekologiczna analiza porównawcza elektrowni jądrowej i siłowni wiatrowej”, a także koordynatorem i głównym wykonawcą w realizacji następujących projektów międzynarodowych:

  • nr Az 09596 dot. „Opracowania koncepcji energetyczno-ekologicznej dla miasta Nowogard”, współrealizowanym z Uniwersytetem Technicznym w Dreźnie i finansowanym w latach 1998-1999 przez Niemiecką Federalną Fundację Ochrony Środowiska (Bundesumweltstiftung),
  • nr FKZ: 132 6 004 „Wykorzystanie alternatywnych źródeł energii w Euroregionie Pomerania – technika wodorowa”, realizowanym w latach 1999-2001 wspólnie z Fachhochschule Stralsund oraz
  • „SYNKOPE – Synergetische Kopplung von Energieträgern für effiziente Prozesse”  („SYNKOPE – Synergetyczne sprzężenie nośników energii na rzecz wydajnych procesów”), zrealizowanym w 2014 r. wspólnie z Uniwersytetem Technicznym w Dreźnie, Uniwersytetem Technicznym we Freibergu oraz Politechniką Praską.

Jest członkiem Sekcji Termodynamiki Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN, Polskiego Towarzystwa Naukowego Silników Spalinowych, Sekcji Energetyki i Inżynierii Środowiska Stowarzyszenia Inżynierów Niemieckich (Verein Deutscher Ingenieure), Polskiego Stowarzyszenia Geotermalnego oraz Polskiego Towarzystwa Tłumaczy Ekonomicznych, Prawniczych i Sądowych.

Pełni on również funkcję audytora wiodącego w obszarze Systemów Zarządzania Jakością (od 1998 r.), Systemów Zarządzania Środowiskowego (od 2004 r.) oraz Systemów Zarządzania Energią (od 2011 r.) niemieckiej jednostki certyfikującej TÜV SÜD Management Service GmbH z siedzibą w Monachium.